نیکوکاری به وقت افطار
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۳۳۲۶۴
همشهری آنلاین _ رضا نیکنام: آن ایام مردم روزه‌دار صحنه‌های زیبایی خلق می‌کردند و سفره‌های افطار در گوشه و کنار شهر برپا بود، اما امسال ماه مبارک رمضان متفاوت است و با توجه به پروتکل‌های بهداشتی و الزام به فاصله‌گذاری اجتماعی مناسبات ماه مبارک رمضان و افطاری دادن‌ها هم فرق کرده است.
گرچه دیگر از پهن کردن سفره‌های افطاری محله‌ها خبری نیست و کرونا سبک و سیاق بهره‌مندی از ماه مهمانی خدا را عوض کرده، اما بانیان کارهای خیر و نیکوکاران با توجه به شرایط جامعه از راه‌های دیگر به روزه‌داران خدمت می‌کنند، مثل خیّران مسجد سادات محله جوادیه که در وقت افطار و پخش نوای روح بخش اذان و مناجات مغرب و عشاء، افطاری ساده بین رهگذران پخش می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خیران مسجد سادات محله جوادیه سفره افطاری ساده را به یاد شهدا و درگذشتگان محله پهن می‌کنند. «سید اشرف حسینی»، «نادر علیدوستی» و حجت‌الاسلام «سیدطاهرموسوی» امام جماعت ۷۰ ساله مسجد محله و از خیّران و قدیمی‌های محله جوادیه هستند و برای انجام این کار خیر سنگ تمام گذاشته‌اند.
البته افراد خیر مسجد سادات جوادیه تنها نیستند و نمازگزاران مسجد نیز بخشی از امور را برعهده دارند. افراد نیکوکار ساعت‌ها قبل از اذان کار تهیه و بسته‌بندی افطاری ساده را شروع می‌کنند تا همه چیز برای این مهمانی خودمانی آماده شود.
آنها نیت کرده‌اند از اول تا سی‌ام ماه مبارک رمضان بسته‌های افطاری ساده را با رعایت کامل نکات بهداشتی و پروتکل‌های اعلام شده از طرف ستاد مقابله با کرونا به دست روزه‌داران برسانند. در یکی از اوقات ماه مبارک رمضان به مسجد سادات در خیابان ۲۰ متری جوادیه رفتیم تا از این سفره احسان و نیکوکاری به وقت افطار گزارش تهیه کنیم. سید موسوی همراه ۵ نفر از جوانان محله در تدارک این مهمانی بودند و هرکسی برای پذیرایی از روزه‌داران مسئولیتی را برعهده گرفته‌اند.
امام جماعت و خیّران مسجد سادات برای هر روز یک وعده افطاری ساده در نظر گرفته‌اند؛ از نان سنگک، پنیر و خرما تا نان لواش، کره و تخم‌مرغ آب پز. امروز هم از قرار معلوم نوبت سیب‌زمینی آب‌پز، تخم‌مرغ و نان لواش است و برای همین تعدادی از نمازگزاران در آشپزخانه مشغول آب‌پز کردن سیب‌زمینی و تخم‌مرغ‌ها هستند. تا قبل از اذان و موقع افطار باید همه چیز آماده‌باشد، به همین دلیل اهالی و حتی کاسبان به بانیان قدیمی مسجد سادات کمک می‌کنند. یکی نان و خرما در ظروف یکبارمصرف می‌گذارد و دیگری سیب‌زمینی و تخم‌مرغ‌های آب‌پز شده. آقاسید ۲۵ سال، دوستان و شهروندان بیش از ۵۰ سال است اما که‌بانی راه‌اندازی این سفره احسانند و دل‌شان می‌خواهد هنوز با مشارکت اهالی اینجا را بگردانند. حسینی می‌گوید: «اهالی محله همیشه در حد توان و بضاعت‌شان برای برپایی این سفره احسان تلاش می‌کنند. گرچه امسال نمی‌توانیم سفره‌ای برای روزه‌داران پهن کنیم، اما با رعایت نکات بهداشتی افطاری ساده بسته‌بندی شده را در اختیار روزه‌داران قرار دهیم.»
سیداشرف حسینی با بیان اینکه کار خیر در رگ و ریشه اهالی جوادیه است، می‌گوید: «بیشتر ما در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شده‌ایم و به قول معروف همه هیأتی هستیم. پدرم از کودکی همیشه مرا با خودش به هیأت‌های مذهبی مختلف می‌برد و هیأت رفتن برای ما درست مثل مهمانی و دید و بازدید نوروز بود.»
او عقیده دارد که در ماه رمضان امسال هم که محدودیت‌هایی وجود دارد نباید از نیکوکاری غافل شد، چراکه در اوضاع بد بازار و کسادی کسب و کار خیلی از خانواده‌ها با مشکلاتی مواجه شده‌اند و شاید اگر به یادشان نباشیم سفره افطاری‌شان خالی بماند.
علیدوستی یکی دیگر از اعضای ثابت این مراسم معنوی است که می‌گوید: «هر روز بعد از ظهر کارمان شروع می‌شود و هرکسی برای آماده کردن بسته‌های افطاری مشغول‌کاری می‌شود. به عقیده او هرکاری که از دل بر آید، بر دل می‌نشیند و اگر سادگی چاشنی یک کار دلی شود لذتش چند برابر می‌شود، مثل همین افطاری ساده که تکه‌ای نان، خرما، سیب‌زمینی و تخم‌مرغ آب‌پز است.»
نیکوکار هم‌محله‌ای می‌گوید: «در هرخانواده ایرانی سفارش و تأکید زیادی به رفتار مناسب و الگوبرداری از سیره ائمه معصوم(ع) شده، حتماً باید این سیره را در زندگی خودمان هم پیاده کنیم. بسته‌های افطاری که برای اهالی محله و رهگذران بسته‌بندی می‌کنیم شاید ساده باشد، اما در این روزهایی که از ماه رمضان گذشته مردم از آن استقبال کرده‌اند. به نظر من این آداب و رسوم را باید زنده نگه داریم تا در آینده فرزندان‌مان هم راه ما را ادامه دهند.»
پذیرایی از مهمان کار ساده‌ای نیست و این موضوع را مادران خانواده بیشتر درک می‌کنند. حالا تصور کنید که هر روز میزبان ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر باشید، چگونه می‌توانید پذیرایی شایسته و خوبی از آنها کنید. موسوی در این زمینه به همراهی اهالی و ساکنان محله اشاره می‌کند و می‌گوید: «اینجا همه دست به دست هم می‌دهند تا این مهمانی به بهترین شکل برگزار شود. اگر ساعتی قبل از افطار به خیابان جوادیه بیایید، می‌بینید که کاسب، پزشک، دانشجو، مهندس و... همه کارهای خود را کنار گذاشته و در تدارک این بسته‌های ساده هستند، بنابراین پذیرایی از روزه‌داران کار دشواری نیست.»
عده‌ای عقیده دارند که این سفره تبرک است، بنابراین با گرفتن این بسته‌ها برای سلامتی و رفع گرفتاری شهروندان و شادی روح از دست‌رفتگان محله دعا می‌کنند. همه مهمان‌های این سفره اهل محل نیستند. گاهی اتفاقی راه‌شان به اینجا می‌افتد و خاطره صرف افطاری در محله جوادیه برایشان ماندگار می‌شود. موسوی می‌گوید: «حس فوق‌العاده زیبایی پیدا می‌کنیم که قابل وصف نیست. همین که می‌بینیم رهگذران خسته از سر کار می‌رسند و روزه‌شان را با این افطاری ساده و خودمانی باز می‌کنند خوشحال می‌شویم. انگار این مهمانان عزیز را خدا برای‌مان فرستاده تا از آنها پذیرایی کنیم و خودمان را محک بزنیم.
یکی از افرادی که از کودکی آقاسید را در این مسجد و فعالیت‌های خیرخواهانه همراهی می‌کند، «محمد آزادی» است.
آزادی می‌گوید: «آقاسید همیشه می‌گوید: «هیچ‌کس نمی‌تواند این مسجد را به تنهایی اداره کند، امیدوارم بعد از من جوانان و افراد مورد اعتماد محله این هیأت را سرپا نگه دارند.» مسجد سادات و لذت فعالیت در این کار خیر را از کودکی با پدرم تجربه کرده‌ام. از آن زمان سال‌ها می‌گذرد، اما همچنان دوست دارم به مسجد سادات بیایم. در ماه مبارک رمضان هر جا که باشم خودم را به مسجد می‌رسانم تا سفره افطار را با کمک هم‌محله‌ای‌ها برپا کنیم.»
آزادی ادامه می‌دهد: «آنقدر آقاسید و بانیان مسجد سادات خیال‌شان از بابت حضور جوانان در مسجد راحت است که گاهی برای‌کاری دعوت می‌شوند، می‌روند و همه کارها را به اهل محل می‌سپارند.»
او می‌گوید: «این سال‌ها از بانیان سفره افطاری ساده درس مهربانی یاد گرفتیم و آموختیم که باید خوش‌اخلاق باشیم وتا وقتی زنده‌ایم کار خیر کنیم.»
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: كروناويروس همشهری محله ماه رمضان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۳۳۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیت الله ابراهیم امینی و تربیت عقلانی
این هفته مصادف بود با سالگرد ارتحال عالم مجاهد و پارسا آیت‌الله شیخ ابراهیم امینی نجف آبادی. این دانشمند پرتلاش و اندیشمند جزو شخصیت هایی است که چهره تابناکش در میان گرد و غبار سیاست ناشناخته مانده است. برای آشنایی بیشتر با اندیشه و رفتار این عالم بزرگ به سه نکته کلیدی اشاره می کنم
۱ _ ایشان از معدود صاحب نظران حوزه تربیت و پرورش در حوزه علمیه قم بود که مسایل تئوریک علم اخلاق را با صورت بندی کاربردی و متناسب با شرایط زمان تبیین می کرد. ایشان در دهه شصت و هفتاد بدون سر و صدا و تبلیغات، جلسات خصوصی متعددی با طراحان شیوه‌های تربیتی آموزش و پرورش داشتند که مبانی علم اخلاق را با تاکید بر تربیت فکری و رشد عقلی تشریح می کردند. اهل تحقیق و تجربه می دانند که این روش دیربازده ولی پایدار است. در مقابل ایشان گروه دیگری در حوزه بودند که با اعتقاد به روشهای «زود بازده و تاثیرگذار آنی» مبانی تخیل و رؤیا و کرامت را جایگزین تعقل و تفکر نمودند. این گروه از اواسط دهه هشتاد بتدریج مراکز پرورشی و تبلیغی کشور را به تصرف خود درآوردند. شیوه خواب گرایی و رؤیا پردازی و کرامت سازی به سرعت در اکثر منابر، محافل مذهبی، سخنرانی ها، تریبون‌ها و حتی کلاسهای درس فرا گیر شد. و با خالی شدن سنگر نماز جمعه از خطیبانی چون آیت‌الله جوادی آملی، آیت‌الله امینی، آیت‌الله استادی و آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی که از مدافعان و مرزبانان نظریه اول بودند میدان به دست کسانی افتاد که نه اعتقادی به آن روش داشتند و نه از توانایی لازم علمی برای ورود در آن مباحث برخوردار بودند. کم کم نظریه دوم گسترش یافت بویژه از طریق هیئت های مذهبی خاص که با پوشش مستقیم و سراسری صدا و سیما همراه بود. طراحان این روش با کمک کارشناسان مذهبی! با چنین رویکرد، چهره خاصی از اسلام و تشیع را به نمایش گذاشتند که بن مایه اش توهمات و تخیلات با روکشی از آیات و روایات بود.
البته این روش زود بازده است یعنی یک فرد با یک جلسه ممکن است تغییر کرده به معنویات راغب شود. اما چون زیرساخت عقلانی ندارد با همان سرعت که پدید آمده با همان سرعت ناپدید و زایل می گردد. جامعه امروز ما روشن‌ترین مصداق و شاهد بر ناکارآمدی روشی است که این طرز فکر در دو دهه گذشته با کنار گذاشتن صاحب نظران عقل گرا و در اختیار قرار دادن تمامی شبکه‌های صدا و سیما در خدمت ترویج روبنایی مذهب و تربیت دینی بر اساس «احساس بدون اندیشه» به دست آورده است. در حالی که قرآن کریم بیش از سیصد بار با کلماتی از قبیل یعقلون، یتدبرون، اولوالالباب، یتفکرون و... مردم را به تعقل و باورهای عمیق دعوت کرده است. و در آیه شریفه«قُلْ هَٰذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَىٰ بَصِیرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِی» بگو : ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﻭ ﺭﺍﻩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﭘﻴﺮﻭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺑﺼﻴﺮﺕ ﻭ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺧﺪﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﻢ( یوسف/ ١٠٨) راه و روش پیامبر اکرم(ص) را در هدایت و راهنمایی مردم بر اساس بصیرت و آگاهی می داند و لا غیر.
2 - آیت‌الله امینی در فن نویسندگی نیز مهارت خاصی داشت به طوری که می توان ادعا کرد سبک نویسندگی ایشان همانند استاد شهید مطهری و برخی دیگر از بزرگان سبک «سهل ممتنع» بود. به این معنی که مطالب پیچیده علمی و عقلی را در قالب ساده ترین الفاظ بیان می کرد، بدون آنکه از بار معنی و عمق محتوا کاسته شود. صاحبان این سبک از نویسندگی در میان حوزویان و دانشگاهیان انگشت شمارند. زیرا عده ای از محققان ارجمند با همه مقام والای علمی توان انتقال اندیشه خود را جز در قالب عبارات سنگین و بهره گیری از اصطلاحات فنی و لغات خاص ندارند. و موقعی که به آنها پیشنهاد ساده گویی و ساده نویسی داده می شود پاسخ می دهند مخاطبان باید سطح علمی و ادبی خود را بالا ببرند نه اینکه گوینده پایین بیاید. و در نقطه مقابل برخی دیگر به قصد ساده نویسی، مفاهیم بلند علمی را با قالبهای نارسا و الفاظ کوچه بازاری ضایع می کنند و با این اقدام مباحث ارزشمند علمی را به ابتذال می کشانند. اما معدود نویسندگانی توانایی دارند که همچون مطهری و امام خمینی مطالب عمیق اجتماعی، قرآنی، و حتی فلسفی را بگونه ای بیان کنند که یک فرد کم سواد و یک استاد دانشگاه هر دو به مقدار فهم خود بهره لازم را ببرند. مرحوم آیت الله امینی از این هنر برخوردار و از زمره چنین نویسندگانی بود. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی کتاب «آیین همسرداری» ایشان از بهترین هدایا برای زوج های جوان به شمار می رفت. و به خاطر همین ویژگی بسیاری از تالیفات ایشان در زمینه اسلام شناسی و شیعه شناسی و اخلاق و تربیت دینی به زبان های خارجی ترجمه شد. کتابهای ایشان در کشورهای آفریقایی طرفداران زیادی داشت.
بنده در بعثه امام خمینی در ایام حج، شاهد مراجعه مکرر از کشورهای مختلف به ایشان بودم که برای ترجمه و یا نشر کتابهای شان با ایشان مذاکره و مشورت می کردند.
افسوس قدر این دانشمندان بزرگ چنانکه باید شناخته نمی‌شود و آنها را با دلایل پوچ و احساسی خانه نشین می کنند. یک اتهام کوچک (که مثلاً ایشان زاویه پیدا کرده) کافی است که جامعه از برکات علمی و معنوی آنها محروم بماند.
3 - آیت‌الله امینی نه تنها در نوشتار و گفتار که در عمل مَثل اعلای ساده زیستی و فروتنی بود. من در اوایل دهه هفتاد که مدتی در قم بودم و از لحاظ امور اجرایی به بیکاری اشتغال داشتم و البته توفیق درس و مطالعه یافته بودم، همان زمان ایشان عضو مجلس خبرگان و دارای مقامات عالیه بودند برای خرید ما یحتاج روزانه خود شخصا اقدام می کرد. بارها و بارها ایشان را در نانوایی سنگکی خیابان صفائیه می دیدم که یا قبل از من و با بعد از من در صف ایستاده بود وصبورانه منتظر بود تا نوبت به ایشان برسد و نانی دریافت کند.
دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتم که یافت می نشود گشته ایم ما
گفت آن که یافت می نشود آنم آرزوست
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان